دونقطه...

چه مزخرف!:

"من درکت میکنم!"

.

منه به این شاعری!

نمیدانیم صدایمان نکره است یا اشعار به شدت زیبایمان  که خواهره گرام را به گفتن سخنان تلخ(!) وا میدارد!:

بلا به دور آجی و یک شعره جدید!

.

اینم از عاقبته ما!

دیگه دارن گیرم میارن!

راه فرار از همه طرف م بسته شده!
آینده ای بود که باید میرسید! مگه نه؟!
باید منتظرش میبودم!
گرچه حتی از فکره اینم فرار میمردم!
خلاصه که:
اگه آخره خط نباشه حتما آخراشه!

بوش میاد!

.

راستی کی میدونه اینا بده یا خوب؟!