منزل به منزل درد و داغ و بی کسی را
یک جا روایت می‌کند: الشام الشام
موی سپید و چهره ای در هم شکسته
از چه حکایت می‌کند: الشام الشام
هر روز با اندوه و آه و بی شکیبی
یاد اسارت می‌کند: الشام الشام
در این دیار پُر بلا هر کس به نوعی
عرض ارادت می‌کند: الشام الشام
یک شهر چشم خیره وقت هر عبوری
ابراز غیرت می‌کند: الشام الشام
هر سنگ با پیشانی مجروح خورشید
تجدید بیعت می‌کند: الشام الشام
قرآن پرپر روی نیزه غربتت را
هر دم تلاوت می‌کند: الشام الشام
قلب تو را یک مرد رومی با نگاهش
بی صبر و طاقت می‌کند: الشام الشام
هر جا که دارد خوف از جان تو، عمه
خود را فدایت می‌کند: الشام الشام
جان می دهی وقتی به لبهایی مقدس
چوبی جسارت می‌کند: الشام الشام
کنج تنوری حنجری آتش گرفته
ذکر مصیبت می‌کند: الشام الشام
+همون لینک قبلی
السلام علیک یا علی بن الحسین(ع)
...
تسلیت...دوستان.
...
نمی دونستم امروزه
تو چرا دیگه خودت نمی نویسی؟
مگه خوده خودت نیستی؟
مینویسم!
احتمالا علاوه بر حسم اعتماد به نفسمم گم شده!!!
چه قشنگ...
مرسی واسه انتخابش...
ممنونم ازت عزیزدلم
اون الان اسمایلیه ممنونه؟!!!
خب خودت بدون با گوشی اومدن امکان این اشتباهات رو هم داره
من که میدونم الان باز با نقل و نبات به من گیر میدید...
بله بله! متوجه ایم!
منه بیچاره! کی گیر دادم اصا؟
چه قشنگ.عینهو خارج
باز خوبه اینو نزاشته
میگم چه نونی به هم قرض میدن اینجا.
شوکولات نداده بهش بعد میگه مممنون عزیز دلم.
اشکالی نداره که.اسمایلیه ممنونش همینه دیگه
مجبوری با گوشی بیای که بهت گیر بدن.
خوب اصا گیر نمیدیم.شومام لااقلکندش کمتر سوتی بده موجب انبساط خاطر دوستان نشو.وااالاااا
بچه ها با هم دوس باشین!!!!
ما با هم دوستیم.
مگه نه
سلام رسوندن اینا.گفتن ما هم باهاتون دوستیم...
وای! اینجارو!
دوستین، دوستین!